مدیریت منابع انسانی وظیفه‌ بررسی و ایجاد زمینه‌های مساعد جذب، نگهداشت و توسعه‌ عملکرد کارکنان را بر عهده دارد تا با تامین نیازهای منطقی و ایجاد انگیزش و رضایت در نیروی انسانی و ایجاد محیطی سالم و منصفانه، به اهداف فردی، گروهی و سازمانی دست یابد.
مدیریت منابع انسانی علاوه‌بر دارا بودن مبانی و مفاهیم مدیریت کارکنان، رویکردهای کلی‌تر و جدیدتری را در مدیریت نیروی انسانی داشته و رویکردی جامع به مدیریت استراتژیک منابع کلیدی سازمان یعنی منابع انسانی دارد. به عبارت دیگر مدیریت منابع انسانی مدیریت و اداره استراتژیک و پایدار با ارزش‌ترین دارایی سازمان یعنی کارکنانی که در آنجا کار می‌کنند، می‌باشد.​​​

برنامه‌ریزی منابع انسانی از یک طرف با امور روزمره منابع انسانی مانند تامین و جایگزینی هر نیرویی که به سیستم وارد و یا خارج می‌شود و از طرف دیگر به برنامه‌های بلندمدت سازمان مانند برنامه‌های طرح و توسعه، تغییرات بزرگ و برنامه‌های استراتژیک ارتباط دارد.
مدیریت منابع انسانی دانشگاه از سال 1339 با عنوان سازمانی «مدیریت کارگزینی» فعالیت خود را آغاز کرد. با تصویب قانون اهداف و وظایف و تشکیلات وزارت علوم تحقیقات و فناوری در تاریخ 1386/6/1 و نیز ماده 10 همین قانون و ماده 49 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و رویکرد مقامات عالی دانشگاه نسبت به نیروی انسانی، از تاریخ 1384/3/2 عنوان مدیریت کارگزینی به مدیریت منابع انسانی و در سال 1399 به  مدیریت منابع انسانی و پشتیبانی تغییر یافت.
مدیریت منابع انسانی و و پشتیبانیبراساس ساختار سازمانی یکی از مدیریت‌های زیر مجموعه حوزه معاونت پشتیبانی، مالی و مدیریت منابع دانشگاه می‌باشد که امور مربوط به برنامه‌ریزی نیروی انسانی و فعالیت‌های اجرایی را در سطوح کارکنان رسمی، پیمانی، قراردادی، اداری شرکتی و اعضای هیات‌علمی پس از هماهنگی با مسئولین ذی‌ربط از مرحله ورود به خدمت تا خروج و بازنشستگی در سطح واحدهای تابعه دانشگاه به‌ عهده دارد. همچنین این مدیریت طبق سازمان تفصیلی مصوب خردادماه 1395 هیات‌امنا وزارت علوم، تحقیقات و فناوری دارای سه اداره شامل (اداره کارگزینی هیات علمی، اداره رفاه و تعاون، اداره امور کارکنان و آموزش) می‌باشد و در حال حاضر تعداد کارکنان مشغول به خدمت در این مدیریت 22 نفر می‌باشد.