معاونت
فرهنگی و اجتماعی

به نام خدا

به مناسبت ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س)

در مراسمی که بوی سادگی آن تا آسمان‌ها فرا رفته است، صمیمیتی تمامِ آفرینش را فرا می‌گیرد و نوربارانی از عشق بر زمین روشنی می‌افکند تا مهرِ علی و فاطمه، میراثی جاودان را برای بشریت رقم زند و الگویی عینی از عاطفه را شکل بخشد.

ستارگان چراغانِ آفرینش‌اند؛ گونه‌های زمین و آسمان گُل انداخته است و فرشتگان در شتاب‌اند تا خبر این پیوند را به همه‌جا برسانند. راستی! آفرینش چگونه این‌ میزان از شادی و میمنت را برای بشریت تاب آورد؟ روزی که سرنوشت «زن» و «مرد»، به هم درآمیخت و مفهوم عینیِ «همسر» را بر همه روشن ساخت.

فرخنده باد روزی که

روشن‏ترین تلاقی آیینه و آب

در آوازهای روشن شهر زمزمه می‏شود

و دو بهار،

توأمان،

در فصلی گم‌شده در تاریخ،

از راه می‏رسند و با هم پیوند می‏خورند.​​​​​​​