کتابخانه: قلب تپنده دانشگاه، کتابدار: معمار تمدن اطلاعاتی

 در جهان پرشتاب امروز، که فناوری‌های نوین هر روز مرزهای تازه‌ای را درنوردیده و هوش مصنوعی به عرصه‌های گوناگون دانش و زندگی راه یافته است، هنوز هم کتابخانه جایگاه خود را به عنوان پناهگاه اندیشه، حافظه فرهنگی، و بستر گفت‌وگوی علمی حفظ کرده است. کتاب، با همه سادگی ظاهری‌اش، همچنان بی‌بدیل‌ترین رسانه برای ژرف‌اندیشی، یادگیری پایدار، و پرورش تخیل است. هیچ فناوری‌ای نتوانسته و نخواهد توانست جای آن را بگیرد. در این میان، کتابدار نه به عنوان نگهبان قفسه‌ها، بلکه راهنمای مسیرهای دانایی، تسهیل‌گر دسترسی به منابع معتبر، و حافظ اخلاق حرفه‌ای در مدیریت اطلاعات است. کتابدار دانشگاهی، با شناخت عمیق از نیازهای پژوهشی و آموزشی، و کتابدار کتابخانه عمومی، با درک لطیف از نیازهای فرهنگی و اجتماعی جامعه، هر دو در ساختن تمدنی مبتنی بر خرد، گفت‌وگو، و مشارکت نقش‌آفرین‌اند. در جهان امروز ممکن است این سوال مطرح شود که با وجود هوش مصنوعی و فناوری های مرتبط با آن دیگر چه نیازی است به کتابدار و کتابخانه؟! نمونه بارز یک تفکر افراطی غلط! باید بیان داشت که هوش مصنوعی، با همه توانمندی‌هایش، تنها زمانی مفید است که در خدمت انسان و در تعامل با کتابدار به کار گرفته شود. نه جایگزین، بلکه دستیاری هوشمند برای ارتقای خدمات، تحلیل داده‌ها، و تسهیل دسترسی. اما همچنان این کتابدار است که با قضاوت انسانی، درک زمینه‌ای، و ارتباط چهره‌به‌چهره، کیفیت تجربه کتابخانه‌ای را تضمین می‌کند. در هفته کتاب و روز کتابدار، از همه دانشجویان، اعضای هیأت علمی، و علاقه‌مندان به دانایی دعوت می‌کنیم تا کتابخانه را نه فقط مکانی برای امانت گرفتن کتاب، بلکه فضایی برای گفت‌وگو، یادگیری، و مشارکت علمی و فرهنگی بدانند. چه در دانشگاه، چه در کتابخانه‌های عمومی، حضور شما معنا می‌بخشد به رسالت کتابخانه و انگیزه می‌بخشد به تلاش کتابداران.