یادداشت دکتر محمدجواد نائیجی به مناسبت هفته جهانی کارآفرینی

دکترمحمدجواد نائیجی، عضو هیات علمی دانشکده مدیریت و حسابداری و  عضو هیات مدیره انجمن علمی کارآفرینی و نوآوری ایران؛ به مناسبت هفته جهانی کارآفرینی، یادداشتی با عوان «ضرورت راه‌اندازی اکوسیستم کارآفرینی دانشگاه» منتشر کرده است که در ادامه می‌خوانید:

​​​​​​​

ضرورت راه‌اندازی اکوسیستم کارآفرینی دانشگاه

هفته جهانی کارآفرینی در سال 2021 از 8 تا 12 نوامبر مصادف با  ۱۷ تا ۲1 آبان برگزار می‌شود. شعار امسال این رویداد، "ایجاد یک اکوسیستم کارآفرینانه جهانی" است که بر تشکیل یا تکمیل اجزای مختلف اکوسیستم‌های کارآفرینی در سطح جهان و توسعه شبکه‌های ارتباطی موجود میان این اکوسیستم‌ها تاکید دارد. یکی از مفاهیمی که در سال‌های اخیر در این خصوص مورد توجه زیادی قرار گرفته است، اکوسیستم کارآفرینی دانشگاهی است که پیش‌زمینه‌ی دستیابی به دانشگاه کارآفرین محسوب می‌شود و چرخه‌های تبدیل دانش به ارزش را تکمیل می‌کند. دانشگاه شهید بهشتی به عنوان یکی از دانشگاه‌های پیشرو و سرآمد در حوزه کارآفرینی و نوآوری، اقدامات فراوانی برای توسعه یک اکوسیستم دانشگاهی کارآمد انجام داده است که بهره‌گیری از چندین شتاب‌دهنده، تشکیل صندوق نوآوری و راه‌اندازی مراکز نوآوری دانشکده‌ها بخشی از آنها بوده است. با این‌حال، این اقدامات شرط لازم برای اکوسیستم کارآفرینی است و بدون مشارکت تمامی واحدهای دانشگاه و ایجاد انعطاف مالی و ساختاری، دستیابی به چنین اکوسیستمی و به تبع آن دانشگاه کارآفرین غیرممکن خواهد بود. مساله اصلی در اکوسیستم کارآفرینی دانشگاه شهید بهشتی مانند بسیاری از محیط‌های دانشگاهی دیگر در ایران، ساختارهای دیوانسالارانه و عدم فراگیری فرهنگ کارآفرینانه است که به علت شیوع بیماری کرونا تشدید نیز شده است. در این راستا چند پیشنهاد برای ارتقای اکوسیستم کارآفرینی در دانشگاه شهید بهشتی پیشنهاد می‌شود:

1- آموزش کارآفرینی به عنوان بخشی از واحدهای رسمی تمامی رشته‌های دانشگاه مورد توجه قرار گیرد. بخشی از این آموزش می‌تواند در قالب محتواهای استاندارد و بخشی می‌تواند به صورت عملی و با شرکت در تورها و دوره‌های پارک علم‌وفناوری دانشگاه تعریف شود.

2- یک سامانه جامع نیازسنجی پژوهشی برای دستیابی اساتید و دانشجویان به اولویت‌های پژوهشی دستگاه‌های اجرایی و شرکت‌های بخش خصوصی راه‌اندازی شود و امتیازاتی برای پایان‌نامه‌ها و رساله‌هایی که به نیازهای صنعتی و بازاری پاسخ داده‌اند در نظر گرفته شود.

3- هر دانشکده وضعیت فارغ‌التحصیلان موفق خود را پایش و از ظرفیت‌های آنها برای توانمندسازی دانشجویان استفاده کند. طرح‌هایی مانند "هر فارغ‌التحصیل یک مربی" می‌تواند به تخصیص یک به یک فارغ‌التحصیلان و دانشجویان کمک کند.

4- برای تمامی واحدهای دانشگاه که امکان ارائه خدمات تخصصی به بازار و صنعت را دارند امکان ارتباط مستقیم و بدون‌واسطه فراهم شود و ساختارهای مالی مستقل و در عین حال تحت نظارتی شکل بگیرد که دانشکده یا پژوهشکده مربوطه و اعضای هیئت علمی آن را منتفع کند. دانشکده/پژوهشکده‌ای که مدل کسب‌و‌کار موفق دارد، نه نیازی به بودجه دانشگاه خواهد داشت و نه برای حضور اعضای هیئت علمی خود، به الزامات اداری روی خواهد آورد.